Δεν αρκεί το «ποτέ πια φασισμός»

Πενηντατρία χρόνια μετά το πραξικόπημα, η 21η Απριλίου συνεχίζει να ζημιώνει την πολιτική στην πατρίδα μας, ξεπλένοντας με την ζοφερή της ανάμνηση την αθλιότητα τού σημερινού καθεστώτος.

Πράγματι, η σημερινή κατάσταση «δεν είναι χούντα». Εν τούτοις, είναι ένα καθεστώς συγκεκριμένο, με δικά του χαρακτηριστικά τυραννίας, με μια ομάδα επιχειρηματικών καρτέλ να τυραννά τον λαό. Με πολιτικό προσωπικό απολύτως εξαρτημένο από ξένα συμφέροντα. Προσαρτημένο πλήρως και άνευ όρων στο ευρωπαϊκό ιστορικό εξάμβλωμα. Με τεράστια απόσταση από μια πραγματική ανθρώπινη κοινωνία. Με την χειρότερη επίδραση όλων των εποχών στο ηθικό, στην πολιτική και κοινωνική ωριμότητα και στην ανάπτυξη των νέων. Ένα καθεστώς που πιστεύει στο «τέλος τής Ιστορίας», με την νίκη του πιο σκληρού και μισάνθρωπου καπιταλισμού, ψευδεπίγραφα δημοκρατικό και κίβδηλα πατριωτικό, ανίκανο να παραγάγει πολιτική. Ένα καθεστώς που το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να περνά αλώβητο από κάθε κρίση, χειραγωγώντας τον λαό και μεταφέροντάς στις πλάτες του όλα τα βάρη. Δεν μπορούμε να δεχόμαστε να ξεπλένεται αυτό το πολιτικό αίσχος κάθε 21 του Απρίλη με το μοναδικό επιχείρημα ότι «δεν είναι χούντα».

Η παράταξη που κυβερνά έχει ως αρχηγό της ένα τύπο που πιστεύει ότι η κατάργηση τής ανισότητας «είναι αντίθετη στην ανθρώπινη φύση». Αντιπρόεδρό της ένα φίλο και θαυμαστή τού Πατακού που πανηγυρίζει τα αντιλαϊκά μνημόνια ως το «τέλος τής πολιτικής ηγεμονίας τής αριστεράς». Βασικά της στελέχη παλιούς ΕΠΕΝίτες, Κένταυρους και Ρέιντζερς, και ένα ολόκληρο στρατό νεολαίων και νέων στελεχών που δηλώνουν θρασύτατα ότι συμφωνούν με τα εγκλήματα του καθεστώτος 1944 - 1974.

Επίσης, θα ήθελα να υπενθυμίσω στους παλαιότερους και να πληροφορήσω τους νεότερους, ότι η πλειονότητα των οπαδών και όλα σχεδόν τα στελέχη τής παράταξης που μας κυβερνά, στην μεταπολίτευση είχαν ένα και μόνο πρόβλημα: Να σταματήσουν να αποκαλούν «επανάσταση» την δικτατορία. 

 Bassὸ...