Friday, November 25, 2016

Για την τιμή του Ανθρώπου




Fidel Alejandro Castro Ruz
August 13, 1926 - November 25, 2016

του Κωστή Μπασογιάννη

Ο Κάστρο υπήρξε σκάνδαλο για ένα συγκεκριμένο είδος ατόμων, άπληστων αλλά και απίστευτα ανασφαλών, που φαινοτυπικά είναι άνθρωποι αλλά διακατέχονται από κτηνώδεις ορμές, τις οποίες τις αποδέχονται και ιδεολογικά ως φυσιολογικές. Με αποτέλεσμα να διάγουν και ζωή κτηνώδη, κοινωνική και προσωπική. Και να προσπαθούν δια μεσου της ιστορίας να επιβάλλουν την δική τους θηριωδία στην κοινωνία, ως αληθινή φύση του ανθρώπου. Επιτίθενται στην ανθρώπινη κοινωνία για να επιβάλλουν την μισάνθρωπη ζούγκλα του ανταγωνισμού, χρησιμοποιώντας παραπλανητικούς, κατ' αρχήν θετικούς όρους όπως αυτούς της αριστείας, της ελευθερίας και της ευπρέπειας. Και στηρίζουν αυτή τους την επίθεση με επιφανειακούς ηθικούς κώδικες που πείθουν τους αφελείς και επιβάλλονται στους ενοχικούς ανθρώπους καταδυναστεύοντάς τους και καθιστώντας τους όργανα πειθήνια και καταστρεπτικά. Αυτό το είδος που περιέγραψε με τα μελανώτερα χρώματα στην απολογία του ο Φιντέλ το 1953. Αυτό το συγκεκριμένο αιμοσταγές είδος όντων εκφράζονται και σήμερα εναντίον του, υπερτονίζοντας τις αδυναμίες του και μηδενίζοντας τις σαρωτικές νίκες που κατήγαγε εναντίον των ισχυρών, τώρα που ο γίγαντας αυτός υπερασπιστής της αληθινής ανθρώπινης κοινωνίας που κυριολεκτικά τους ρεζίλεψε έφυγε από αυτό τον κόσμο. Αυτού του είδους θεωρώ κι εγώ υποχρέωσή μου να αποκαλύψω την απανθρωπία στα χρόνια που μου μένουν να ζήσω. Με όση δύναμη λόγου και έκφρασης διαθέτω. Και να εξερευνήσω μαζί με τους ειλικρινείς εργάτες της ανθρωπιάς την αληθινή λίαν καλή κ᾽ αγαθή φύση του ανθρώπου και τους τρόπους με τους οποίους αυτή μπορεί να διασωθεί από την επίθεση των τεράτων.

Bassὸ... 25 Νοεμβρίου 2016

...«Σε κάθε κοινωνία υπάρχουν άνθρωποι με ποταπά ένστικτα. Οι σαδιστές, οι κτηνάνθρωποι, ατέρμονοι μεταφορείς όλων των προπατορικών αταβισμών κυκλοφορούν με την αμφίεση ανθρώπινων πλασμάτων, είναι όμως τέρατα, χαλιναγωγούμενα μόνο λίγο πολύ από την πειθαρχία και την κοινωνική έξη. Αν τους προσφερθεί ένα ποτό από ένα ποταμό αίματος, δεν θα είναι ικανοποιημένοι ώσπου να στραγγίσουν τον ποταμό»...

Fidel Castro Ruz, 1953








Monday, September 26, 2016

«Η μύγα» τού George Langelaan μεταφέρεται στο θέατρο από τον Διονύση Λυκιαρδόπουλο




Ο σκηνοθέτης του κινηματογράφου Διονύσης Λυκιαρδόπουλος μιλάει στον Στέφανο Καρυδάκη για την παράσταση «η Μύγα» του Ζώρζ Λάγκελαν που ανέβηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα το 2015 και παίζεται για δεύτερη χρονιά στο Θέατρο Παραμυθίας από τις 4 Οκτωβρίου. Πρόκειται για την πρώτη σκηνοθετική απόπειρά του στο θέατρο.


Στέφανος Καρυδάκης: Από τον κινηματογράφο λοιπόν, στο θέατρο. Τι ήταν αυτό που σας οδήγησε σε αυτή την στροφή;

Διονύσης Λυκιαρδόπουλος: Δεν ήταν ακριβώς στροφή, αλλά περισσότερο ένα όνειρο χρόνων να ανεβάσω το συγκεκριμένο έργο στο θέατρο.


Σ.Κ.: Γιατί επιλέξατε να μεταφέρετε τη μύγα στο θέατρο;

Δ.Λ.: Όταν είχα πρωτοδεί την ταινία του 1957 στην τηλεόραση, είχα μαγευτεί απο την ατμόσφαιρά και τη λιτότητα γραφής της. Μέσα από ένα τόσο προχωρημένο επιστημονικά για την εποχή θέμα, την τηλεμεταφορά, έθετε με φαντασία πολλά σημαντικά θέματα όπως η δυσκολία επαφής ενός ζευγαριού, που αν και ζουν μαζί, η επικοινωνία σταδιακά χάνεται λόγο της υπέρμετρης φιλοδοξίας του ενός. Μού άρεσε πάντα το γεγονός ότι στις ταινίες επιστημονικής φαντασίας του 50 μιλούσαν για πράγματα μπροστά απο την εποχή τους, μπροστά ακόμα και απο την δική μας εποχή. Με αυτό τον τρόπο ασκούσαν εκ του ασφαλούς κριτική και στην κοινωνική τους δομή. Κατα κάποιο τρόπο φέρναν σε σύγκρουση τον συντηρητικό τρόπο σκέψης με τον προοδευτικό.Τώρα γιατί στο Θέατρο? Γιατί μπορείς να δείς με άμεσο τρόπο στο θέατρο, το αντίκτυπο που έχουν οι επιλογές σου. Ήθελα να εξάψω την φαντασία του κόσμου.


Σ.Κ.: Έχετε κάνει τη θεατρική μεταφορά όπως βλέπουμε. Έχει ανέβει στο παρελθόν σε κάποια σκηνή του κόσμου η το παρουσιάζετε σε παγκόσμια πρώτη εδώ στην Ελλάδα;

Δ.Λ.: Από ότι διάβαζα όταν το έψαχνα, το μόνο που βρήκα ήταν κάποια παράσταση στην Αμερική σε μιούζικαλ. Στην Ελλάδα σίγουρα δεν έχει ανέβει.



Σ.Κ.: Πείτε μας μερικά λόγια για το έργο

Δ.Λ.: Ο Αντρέ (επιστήμονας) ζει μια ήσυχη ζωή με την Έλλεν . Ασχολείται με ένα πείραμα που έχει να κάνει με την μεταφορά της ύλης. Οταν αποφασίζει να κάνει το πείραμα στον εαυτό του , το ατύχημα δεν αργεί να συμβεί. Ο επιστήμονας μετατρέπεται σταδιακά σε τέρας και η πόρτα του εργαστηρίου γίνεται το αδιαπέραστο τείχος του ζευγαριού.



Σ.Κ.: Πόσο εύκολο είναι ένα μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας να μεταφερθεί πιστά στο θέατρο;

Δ.Λ.: Πιστή μεταφορά νομίζω ότι δεν υπάρχει σε καμιά μορφή τέχνης (εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων). Υπάρχει καλή και κακή μεταφορά. Χρειάζεται πολλές τεχνικές προσαρμογές και σίγουρα πρέπει να εστιάσεις στους χαρακτήρες και στις συγκρούσεις των προσώπων. Σε αυτό με βοήθησε πολύ και η συμβολή του Στέργιου Ιωάννου στην τελική επεξεργασία του κειμένου.



Σ.Κ.: Πείτε μας μερικά λόγια για αυτήν σας την πρώτη εμπειρία με το θέατρο. Πως νιώθετε που δεν είστε πίσω απο μια κάμερα αλλά πάνω σε μια θεατρική σκηνή;

Δ.Λ.: Άβολα λίγο, αλλά πιο μάχιμος και ποιο ζωντανός. Η συναναστροφή με τους ηθοποιούς αλλά και με όλους τους συνεργάτες είναι καθημερινή και ποιο μακροχρόνια. Στο θέατρο υπάρχει χρόνος να αναπτυχθούν οι σχέσεις, καλές η κακές.



Σ.Κ.: Τελικά τι επιλέγετε; Σινεμά, η θέατρο;

Δ.Λ.: Καταρχάς είμαι κινηματογραφιστής, ωστόσο πιστεύω ότι το θέατρο σου συμπληρώνει πολύ τις γνώσεις σου και σε μαθαίνει να γίνεσαι ποιο συνεργάσιμος αλλά ταυτόχρονα και ποιο απαιτητικός από τους ηθοποιούς. Αυτό έχει σαν συνέπεια βέβαια να ανεβάζεις ποιο ψηλά τον πήχη στο σύνολο του έργου σου.


Διονύσης Λυκιαρδόπουλος


Σ.Κ.: από τις ταινίες που έχετε σκηνοθετήσει ποια ξεχωρίζετε ως αγαπημένη, και γιατί;

Δ.Λ.: Σίγουρα αγαπάω όλες τις ταινίες που έχω κάνει αλλά θα ξεχώριζα τον ''Κούκλο" μια ταινία που περικλείει μέσα της, την φιλοσοφία μου για την ζωή.



Σ.Κ.: Τα επόμενο βήμα θα είναι στο θέατρο πάλι η στο σινεμά;

Δ.Λ.: Ειλικρινά δεν είμαι σίγουρος. Το σινεμά είναι η μεγάλη μου αγάπη αλλά και το θέατρο είναι πολύ γοητευτικό....



Σ.Κ.: Σας ευχόμαστε καλή επιτυχία λοιπόν στη νέα σας προσπάθεια και θα είμαστε και εμείς εκεί να καλύψουμε τη πρεμιέρα.

Δ.Λ.: Ευχαριστώ και θα χαρώ πολύ να σας δω.




πηγή: http://www.paraskinia.com/2015/04/blog-post_163.html

Tuesday, September 20, 2016

Να μιλήσουμε με ευθύτητα στα παιδιά


 
Grandpa's goodnight
Βassò... 2012
Του Κωστή Μπασογιάννη

Σαν σήμερα πριν 45 χρόνια η Ελλάδα κηδεύει τον μεγάλο της ποιητή Γιώργο Σεφέρη. Αυτή είναι η περίφημη δήλωσή του για την Δικτατορία. Τα φασιστόμουτρα πού έχουν πλημμυρίσει την Ελλάδα σήμερα σηκώνοντας θρασύτατα το κεφάλι και αποβλέποντας και πάλι σε χούντες, θα συντριβούν και θα ξαναγυρίσουν στο βόθρο της Ιστορίας όπου δικαίως η γενιά μου τους είχε τοποθετήσει τις προηγούμενες δεκαετίες, μόνο άν παράλληλα συντριβούν και οι λάιτ όμοιοί τους, οι οπαδοί του καπιταλιστικού «φιλελευθερισμού». Οι λύκοι οι καμουφλαρισμένοι με προβιά, που διαφθείρουν την ανθρώπινη φύση και την υποβιβάζουν σ' εκείνη του αρπακτικού κανίβαλου. Που δολίως επιβάλλουν σε όλο τον κόσμο το σύστημα της καταξίωσης της χειρότερης απάτης που γνώρισε ποτέ η Ιστορία: Του παραμυθιού ότι μπορεί ο καπιταλισμός να είναι δημοκρατικός. Του ακόμη πιο τοξικού παραμυθιού ότι αυτό το απάνθρωπο σύστημα έχει κάποια, οποιαδήποτε σχέση, με τις πολιτικές, κοινοτικές και Χριστιανικές παραδόσεις του Λαού μας.
Δεκάδες χρόνια πια χωρίς τους πνευματικούς της ανθρώπους του επιπέδου του Σεφέρη, του Ελύτη, του Ρίτσου, του Χατζηδάκη, του Σαχτούρη, του Πικιώνη, του Πετζίκη, του Κωνσταντινίδη, του Τσαρούχη, του Μπουζιάνη, του Κόντογλου, του Καραγάτση, του Τερζάκη, του Βάρναλη, του Λαπαθιώτη καί τόσων άλλων, η Ελλάδα έχει μετατραπεί σε ένα πνευματικό ράκος. Σε μια τραγική αποτυχία σε όλους τους τομείς του κοινωνικού είναι, σε όλα τα επίπεδα της ύπαρξης.
Η κρίση που βιώνει αυτό το Έθνος είναι η μεγαλύτερη και φονικότερη της Ιστορίας της και οφείλεται κατά τη γνώμη μου στην επικράτηση των ποταπότερων πολιτικών και κοινωνικών ενστίκτων σε όλες τις εκδηλώσεις των πολυσπουδασμένων αλλά αμόρφωτων και άξεστων μαζών που πλέον έχουν καταβρωμίσει με την επηρμένη τους σοφομωρία τον ευλογημένο αλλά και δύσμοιρο αυτό τόπο.

Δεν μας μένει παρά να προσδοκούμε στην γενιά που έρχεται που της ζητείται να ξεπεράσει σε ποιότητα και σε αγωνιστικότητα τις προηγούμενες που γέννησαν τους μεγάλους εκείνους πνευματικούς ανθρώπους. Να προσδοκούμε αλλά και να την προετοιμάζουμε για τη μεγάλη της αποστολή.

Να μιλήσουμε με ευθύτητα στα παιδιά για την αποτυχία μας να αξιοποιήσουμε τα μεγάλα αυτά σύγχρονά μας πνευματικά κεφάλαια και να προχωρήσουμε το έργο τους. Όσοι από εμάς μεγαλώσαμε με την Κίχλη, οφείλουμε να βρούμε τα λόγια να μιλήσουμε στα παιδιά που πληρέστερα πληροφορημένα από εμάς, αγνοούν. Που ασυγκρίτως πιο εκπαιδευμένα από εμάς, είναι με δική μας ευθύνη πνευματικά ελλειπή, φοβισμένα και άτολμα μπροστά στο θηρίο κάτω από το βρυχηθμό του οποίου γεννήθηκαν και μεγάλωσαν. Ενός θηρίου που μπροστά του το μίασμα της Χούντας του 67-74 μοιάζει αδύναμο γατάκι.

Είναι δική μας ευθύνη να προτρέψουμε τα παιδιά να ορίσουν πάλι από την αρχή τις βασικές κοινωνικοπολιτικές έννοιες. Να κινηθούν στο μέλλον κατανοώντας την αρχή και τις λεπτομέρειες της άτυχης έκβασης ενός τόσο πλούσιου παρελθόντος. Να μην θρέψουν την παρακμή της ανθρώπινης φυλής που λέγεται εκφυλισμός της κοινωνίας κάτω από την εξουσία του ανταγωνισμού και της τάξης των κερδοσκόπων. Να οργανώσουν επιτέλους κοινότητες με όρους ανθρώπινους και όχι με όρους μάζας, αγέλης ή σμήνους. Γιατί αν συνεχιστεί αυτό και σε επόμενες γενιές, κανείς δεν θα έχει μείνει πια για να θυμάται τί ήταν ο Άνθρωπος.

Βassò...
20 Σεπτεμβρίου 2016
_____________________
https://www.youtube.com/watch?v=0EHC9GVTzIY

Sunday, April 3, 2016

Ο αιώνιος μεσαίωνας της Δύσης σε μια συνομιλία






Του Κωστή Μπασογιάννη

Ο Δυτικός πολιτισμός βρίσκεται σε έσχατο στάδιο εκφυλισμού και καταρρέει. Αυτό γίνεται αργά κι επώδυνα, με πρώτα θύματα τους καθημερινούς ανθρώπους που υφίστανται την κτηνωδία των αρχόντων και των επιφανών, των πλουσίων και των λακέδων τους. Η συνομιλία μεταξυ των στελεχών του ΔΝΤ Τόμσεν, Βελκουλέσκου και Πέτροβα που διέρρευσε από το Wikileaks εκτός του ότι δείχνει για μια ακόμη φορά τη δολιότητα της εγκληματικής αυτής συμμορίας, αποκαλύπτει εμμέσως και την αδυναμία του συστήματος να συγκρατήσει την τυραννική του αθλιότητα, με τις αντιδράσεις τόσο του ΔΝΤ όσο και της επίσημης Ευρώπης στην διαμαρτυρία της Ελλάδας για την ουσία αυτών των αποκαλύψεων. Τόσο το ΔΝΤ όσο και η Ε.Ε. μιλούν για παρανόμως αποκτηθέν υλικό. Προσπαθούν μέσα από πρακτοράκια τους στο διεθνή τύπο να κατηγορήσουν την Ελλάδα ως αυτουργό της υποκλοπής. Είναι τυπική φραγκοσαξονική αθλιότητα η δόλια πρακτική της άρνησης της ουσίας στο όνομα του τύπου. Η «δημιουργική» εκμετάλλευση του νόμου για τη δικαίωση του εγκήματος. Η εκτόξευση προτεσταντικής υποκριτικής λάσπης για την συγκάλυψη της θηριωδίας. Εν τω μεταξύ τα σενάρια περί ελληνικής εμπλοκής στη διαρροή της συνομιλίας Βελκουλέσκου – Τόμσεν διαψεύδονται κατηγορηματικά από τα WikiLeaks.

Ζούμε την εποχή που μέρα με τη μέρα δικαιώνεται η άποψη ότι οι ελιτ του Δυτικοευρωπαϊκού-Αμερικανικού τυραννικού συμπλέγματος, το άντρο του καταστροφικού καπιταλισμού, δεν έχει στην πραγματικότητα ποτέ διαφύγει από τον Μεσαίωνα, παρ' όλες επί αιώνες υστερικές περί του αντιθέτου κραυγές του. Ο προσωρινός επιφανειακός εξανθρωπισμός αυτού του συστήματος επήλθε μόνο στα πλαίσια του ανταγωνισμού του με τα κομμουνιστικά-αναρχικά κινήματα των τελευταίων δύο αιώνων. Σήμερα που στον ανταγωνισμό αυτό, πάλι με δολιότητα, οι κτηνώδεις δυτικές ελιτ επικράτησαν, επιστρέφουμε ολοταχώς στην πραγματικότητά τους, δηλαδή στο σκοτάδι.

Τεράστιο χάσμα χωρίζει τους «εταίρους και δανειστές», όπως κάποιοι θέλουν να τους αποκαλούν, από το λαό μας και την παράδοσή του. Παρ' όλη την καταστροφική πολιτισμική και πνευματική αλλοίωσή μας των τελευταίων ετών, διατηρούμε ακόμη έστω το ελάχιστο αρχέγονο οσφρητικό αισθητήριο για να νοιώσουμε την αποφορά από τη δυσοσμία των όντων αυτών που έχουν πέσει σαν γύπες πάνω στους απλούς ανθρώπους του τόπου μας και όλου του υπόλοιπου κόσμου. Μέσα από αραβικές ανοίξεις, οικονομικές εξοντώσεις χωρών όπως η δική μας, πολεμικές επεμβάσεις, επεκτατικές ενέργειες εις βάρος της Ρωσίας με στόχο τη δημιουργία και άλλων ζωνών δυστυχίας στον κόσμο μέσω ενός μείζονος πολέμου, με τον οικονομικό πόλεμο σε χώρες της Λατινικής Αμερικής που αρνούνται την απόλυτη υποταγή και με δεκάδες άλλες εγκληματικές επιθέσεις, Ευρώπη και ΗΠΑ μέσω της Ε.Ε. και του ΔΝΤ επιδιώκουν στις μέρες μας να συμπαρασύρουν όλο τον κόσμο κάτω από τα ερειπεια τής κατάρρευσης του δικού τους μοντέλου. Αυτό τους καθιστά την μέγιστη πληγή του πλανήτη, μια πληγή που δεν λέει να κλείσει, μια προβληματική βίαιη και παρανοϊκή εφηβεία που δεν λέει να παρέλθει από την εποχή των μεγάλων μεταναστεύσεων του 4ου και 5ου αιώνα.

Κάθε δυνατή αντίσταση στους τυράννους και στα όργανά τους, ακόμη κι αν είναι δειλή και άτολμη αρχικά, είναι ποθητή και ιστορικά αναγκαία. Θα ήμουν πολύ περήφανος για την Ελληνική κυβέρνηση αν οι κατηγορίες περί εμπλοκής των Ελληνικών υπηρεσιών στην διαρροή της συνομιλίας των ανθρωπομόρφων οργάνων του ΔΝΤ αποδεινύοντο αληθείς. Αν και, όπως όλοι ξέρουμε, αυτό είναι μάλλον απίθανο να έχει γίνει.

Ας δείξουμε εμπιστοσύνη στο εύλογο και δίκαιο μίσος που γεννιέται μέσα μας για τη ρουφιανιά των Δυτικών ελιτ και ισχυροποιείται με κάθε εξέλιξη σαν και αυτή του συγκεκριμένου διαλόγου που διέρρευσε και, απ ό,τι φαίνεται, είναι αυθεντικός. Αλλά και από την ιταμότητα και την υπεροψία με την οποία αντέδρασαν οι εχθροί που τους αποκαλούμε «εταίρους». Αυτή ίσως να είναι η μόνη ευεργετική συνέπεια όλου αυτού του εφιάλτη που ζούμε.


Bassò...  

Monday, March 21, 2016

Των Πραγμάτων Υστερόγραφο (1988)



Literaire






ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ

Την Κυριακή
Στα γενέθλιά μου
Θα πάρεις πίσω
Την πνοή που μου είχες
Δανείσει.

Βγαίνοντας από το λουτρό
Με άσπρη πετσέτα τυλιγμένη
Στα μαλλιά
Με το ιδιόμορφο
Χαμόγελο της αυγουστιάτικης γυναίκας
Θα τείνεις το χέρι

Ζητώντας μου
Με βλέμμα που δεν σηκώνει αντιρρήσεις
Ένα ακριβό ποτήρι
Κρυστάλλινο με κοκτέιλ
Να θυσιάσεις
Στα κόκκινά σου χείλη.

Ένα κόκκινο κοκτέιλ, αυτόφωτο
Για σένα
Η ψυχή μου.


Κωστής Μπασογιάννης
Δήλεσι, 2 Σεπτεμβρίου 1988
 (στην Τ.)

Thursday, February 18, 2016

Όταν στο αυτοκίνητο μπαίνει το Βλήμα...








Του Κωστή Μπασογιάννη 

«Το αυτοκίνητο από μόνο του δεν είναι όπλο. 
Γίνεται θανατηφόρο όπλο, όταν μπεί μέσα του το Βλήμα»

Ιαβέρης

Διάβασα για το ατύχημα του Παντελίδη, που μου ήταν παντελώς άγνωστος. Όλο το διαδίκτυο τον θρηνεί και δικαίως γιατί ήταν νέο παιδί. Ο Θεός να τον συγχωρέσει για τη μαλακία που έκανε. Κυρίως για τη ζημιά μου προκάλεσε στην κοπέλα που είναι πολύ σοβαρά, αφού έτρεχε με τα χίλια σε επικίνδυνο σημείο. Ελπίζω η γυναίκα, με την οποία κανείς δεν ασχολείται, να ζήσει και να μην μείνει ανάπηρη.

Στα τέλη Αυγούστου είχα κι εγώ ένα ατύχημα που θα μπορούσε να ήταν δυστύχημα με θύμα εμένα και μια γυναίκα που οδηγούσε ένα σμαρτ. Τα πράγματα ήρθαν έτσι, ώστε οι ζημιές ήταν μόνο υλικές. Το δικό μου αυτοκίνητο αχρηστεύτηκε, εκείνης έπαθε μικρότερη ζημιά που πλήρωσε η ασφάλειά μου. Έφταιγα 100%. Δεν έτρεχα (γενικά δεν τρέχω) αλλά έχασα κάποια στιγμή τη λογική σκέψη μου και πήγα να αλλάξω λωρίδα ενώ δεν με έπαιρνε. Είχαμε άγιο και οι δύο, και την ευχαριστώ τη γυναικα για την κατανόησή της και γιατί συγχώρεσε τη ασύληπτη μαλακία μου που την έβαλε σε περιπέτειες. Με συγχώρεσε αμέσως, χωρίς να διστάσει. «Συμβαίνουν αυτά». Υπάρχουν άνθρωποι. 

Μην τρέχετε! Μην κάνετε σφήνες! Οι μηχανόβιοι να οδηγείτε χωρίς νεύρα και μη χώνεστε! Μην πίνετε αν οδηγείτε. Μην το παίζετε καουμπόηδες ή αμαζόνες στο κεφάλι των άλλων. Το τιμόνι δεν τα συγχωρεί αυτά. Όσο και να τρέξεις ελάχιστο χρόνο θα κερδίσεις. Η γρήγορη και επιθετική οδήγηση είναι τρεις φορές πιο κουραστική και κερδίζεις ένα τεταρτάκι- είκοσι λεπτά το πολύ Αθήνα-Γιάννενα, ρισκάροντας τη ζωή σου. Το πιο όμορφο ταξείδι της ζωής μου το έκανα με 6 ώρες οδήγηση χωρίς καμμία προσπέραση σε δρόμο διπλής κατεύθυνσης. Αν κολλούσα πίσω από τα φορτηγά για να προσπεράσω, το ταξείδι θα γινόταν 5,30 ώρες. Αυτή η μισή ώρα μού έδωσε μέγιστη ασφάλεια, χάρηκα τη διαδρομή και έφτασα ξεκούραστος στα αγαπημένα μου Γιάννενα. Επι πλέον, όταν δεν τρέχεις, έχεις το χρόνο και την προσοχή να προφυλαχθείς και από τους δολοφονικά μαλάκες οδηγούς, γιατί σε ένα ταξείδι 400 χιλιομέτρων θα συναντήσεις
τουλαχιστον πέντε από δαύτους (μετρημένο).

Επίσης κράξε και μην κουραστείς να κοροϊδεύεις τους φίλους σου που τρέχουν. Αρνήσου να μπείς στα αυτοκίνητά τους.  

Τέλος, για τις νέες και ωραίες: Κατέβα από το αυτοκίνητο του μαλάκα που τρέχει, όσο ωραίος κι αν σου φαίνεται. Και πάρε το λεωφορείο. Κάτι θα τρέχει με τη στύση του ή με τη σχέση του με τη μαμά του για να οδηγεί έστι.

b.

Saturday, February 13, 2016

Χρειάζεται κάτι πολύ παραπάνω από νταηλίκι






του Κωστή Μπασογιάννη

Λυπάμαι που για μια ακόμη φορά κάποιος κόσμος παρασύρεται σε θριαμβολογίες για δυο ξυλιές που έδωσαν κάποιοι (που προσωπικά δεν εκτιμώ καθόλου γιατί αν δεν έβγαζαν τα κέρατά τους από διάφορες «καλλιέργειες» θα γινόταν μπάτσοι) σε αληθινούς μπάτσους που, ούτως ή άλλως, είχαν εντολή να μην χτυπήσουν.

Ας μην μας παρασύρει η αφελής εντύπωση ότι υπάρχει πολιτική αντίσταση στα γεγονότα. Αντιδρούμε αγελαία, με όρους επαναστατικής γυμναστικής του '80. Με κλαδικά και όχι πολιτικά κριτήρια. Θα το πληρώσουμε ακριβά. Γιατί οι τσομπαναραίοι με τις γραβάτες γνωρίζουν πολύ καλά πώς να οδηγούν το κοπάδι. Ιστορικά είμαστε υποχρεωμένοι να καταδικάσουμε πρώτα μέσα μας την ιδεολογία του εχθρού που είναι ο μονεταρισμός και ο επιθετικός καπιταλισμός. Οι απολιτίκ κλαδικοί κουτσαβακο-αγρότες εκμεταλλέυονται αυτή την εποχή το χειμερινό τους μπρέικ και δίνουν το ετήσιο σόου τους, σαν ορ ντ αιβρ του καρναβαλιού. Κάθε μέρα επιβεβαιώνεται το γεγονός ότι η Ελλάδα ως κράτος τελειώνει το βίο της πολύ σύντομα. Και μόνο ένα θαύμα μας σώζει. Το μόνο βέβαιο είναι ότι το θαύμα αυτό δεν θα το κάνει η πολιτική της... κατσούνας.

Ο ευγενέστερος δυνατός τρόπος να εκφραστώ για αυτά που γίνονται είναι αυτός. Γιατί σέβομαι το σημαντικό και αξιόλογο τμήμα των διαμαρτυρόμενων αγροτών που αντιλαμβάνονται την σοβαρότητα της κατάστασης, είναι επώδυνα προβληματισμένοι και οι ίδιοι για το ποιά θα πρέπει να είναι η ενδεδειγμένη αγροτική πολιτική βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα. Λυπούνται για την ήττα και παράδοση στους δανειστές μιας κυβέρνησης που οι ίδιοι εξέλεξαν για να κινηθεί με ανδρεία εναντίον τους αλλά και αγωνιούν για την διείσδηση συγκεκριμένων ακροδεξιών πολιτικών χώρων στις τάξεις τους, κάτι που δεν είναι καθόλου νέο. Θυμώνουν, τέλος, για την εκμετάλλευση των αγώνων τους από άλλα (τα παλαιότερα) μνημονιακά κόμματα. Ψάχνουν δηλαδή ειλικρινά να βρούν τον τρόπο να βοηθήσουν τη χώρα. Και αυτοί δεν χοροπηδούν σαν μαϊμούνια μπροστά στις κάμερες, κάνοντας σόου για τα κανάλια.

Οι διαφορές μου με τις συγκεκριμένες πρακτικές δεν είναι μόνο πολιτικές. Είναι και αισθητικές. Δεν εκτιμώ όσο άλλοι αυτή την ξιπασμένη βαρβατίλα, ιδίως την εκείνη την ψευτο-Κρητική. Γιατί την έζησα από μικρό παιδί ως κωμωδία, αργότερα ως μακρόσυρτο μαρτύριο και στο τέλος ως βαρύτατη τραγωδία και πένθος και δεν την θέλω άλλο στη ζωή μου. Και ξέρω ότι υπάρχουν πολλοί που την σιχαίνονται αλλα δεν τολμούν να το εκφράσουν. Γιατί έχει δημιουργηθεί μια δυναμική συμπάθειας γι' αυτήν από τα καθεστωτικά ΜΜΕ, αφού βολεύει τόσο την πολιτική τους όσο και την ακροαματικότητά τους. Αλλά φοβάται ο κόσμος να εκφραστεί και για ένα άλλο λόγο: οι συγκεκριμένοι τύποι δεν είναι όσο αγνοί θέλουν να τους παρουσιάσουν. Είναι οι νταήδες της Κρήτης και πολλών άλλων περιοχών της χώρας, που δεν έχουν καμμία σχέση με αληθινή λεβεντιά και λαϊκή σοφία. Είναι εκείνοι που στηρίζουν όλα τα εκφυλισμένα και διεφθαρμένα τοπικά συμφέροντα και καθεστώτα. Συντηρούν ένα κλίμα παρακμής και έχουν παραποιήσει και κακοποιήσει την κοινοτική παράδοση αυτού του μεγάλου λαού, εκτρέποντάς την προς τις πρακτικές της  μαφίας. Λυπάμαι που μπαίνει με τέτοιο καρικατουρίστικο τρόπο στην πολιτική ζωή του τόπου αυτού σε μια εποχή που οι προκλήσεις των εχθρών πρέπει να αντιμετωπιστούν με σοβαρότητα και σχέδιο. Χαρείτε τη σαν φολκλόρ όσοι δεν ξέρετε τη μαυρίλα της και τη θεωρείτε αγνή. Οι δημιουργικοί άνθρωποι της Ελληνικής υπαίθρου ούτε αγνοί το παίζουν, ούτε εκφράζονται έτσι. Τον αγώνα τονε κάνουν με τον εαυτό τους και με τα κακώς κείμενα της κοινωνίας τους, έχουν επίγνωση των ελαττωμάτων τους και αιώνες τώρα προσπαθούν να τα γιατρέψουν και τα καταφέρνουν αργά και θαυματουργικά, όπως η φύση πλάθεται διαρκώς αργά και σοφά από τον Δημιουργό. Κι αυτή η αυτεπίγνωση τους κάνουν σεμνούς και καλοπροαίρετους. Τους κάνουν να μισούν αυτά τα καραγκιοζιλίκια.

Εκείνοι οι άλλοι χάρισμά σας.
Πάρτε
τους και για φωτογράφιση στα περιοδοκά σας. Οι κυρίες αλλά και οι κύριοι μπορεί να τους ονειρεύεστε και ως επιβήτορες, αν και το πιθανότερο είναι ότι από το πολύ αλκοόλ ούτε που τους σηκώνεται.

Χρειάζεται κάτι πολύ παραπάνω από μερικές στραβοκατσούνες που τις λαλούν κάποια παράωρα πλάσματα για να αντιμετωπιστεί ο τριγμός των οδόντων που έρχεται.

b.

Sunday, January 24, 2016

Γραμματική της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (PDF)










Κατεβάστε δωρεάν τη Γραμματική της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας του Αχιλλέα Τζαρτζάνου 
(Έκδοση: ΟΕΔΒ, 1967)


κατεβάστε ΕΔΩ 
το PDF με το βιβλίο



Ο Αχιλλέας Τζάρτζανος υπήρξε σπουδαίος φιλόλογος και γλωσσολόγος. Γεννήθηκε στον Τύρναβο το 1873 και πέθανε το 1946. Μετά τις πανεπιστημιακές σπουδές του στη Φιλοσοφική Σχολή, αναγορεύθηκε διδάκτωρ της φιλολογίας. Χρημάτισε Ελληνοδιδάσκαλος (1892-1900), Σχολάρχης (1901-1910), καθηγητής Γυμνασίου, Γενικός Επιθεωρητής Σχολείων (1914-1917), Εκπαιδευτικός Σύμβουλος (1917-1926), συγγραφέας διαφόρων επιστημονικών πραγματειών, γλωσσικών, λαογραφικών και διδακτικών βιβλίων. Η έκδοση της γραμματικής και του συντακτικού του παιδαγώγησε γενιές Ελλήνων.
Η θέση του στο γλωσσικό ζήτημα: υποστήριζε τη χρήση της νεοδημοτικής γλώσσας, έναν τύπο αστικής δημοτικής γλώσσας εμπλουτισμένης με περισσότερα λόγια στοιχεία, από όσα πολλοί δημοτικιστές (όπως ο Μανόλης Τριανταφυλλίδης) πίστευαν ότι έχουν περάσει σε κοινή χρήση. Ήταν αντίθετος στην αυθαίρετη προσαρμογή λόγιων εκφράσεων στην λαϊκή γλώσσα.





Η έκδοση του 1967


πηγή: schooltime .gr

Thursday, January 21, 2016

ΙΤΣ ΓΙΟΡ ΜΠΑΡΜΠΑΡΙΣΜ, ΣΤΟΥΠΙΝΤ !



Wolfgang Schäuble


του Κωστή Μπασογιάννη

Ξιπασμένο Ξύλινο Ξόανο,

Θεωρείς ηλίθιο οποιονδήποτε δεν έχει τη δική σου μισάνθρωπη εντομώδη και οντολογικά νηπιώδη κοσμοαντίληψη, ενώ δεν έχεις καταλάβει πως για όσους εσύ θεωρείς ηλίθιους, αυτό που στα μάτια σου φαίνεται μωρία μπορεί να σημαίνει ομορφιές, αισθήματα, έννοιες, αντιλήψεις και κυρίως Αξίες και ευτυχείς Αβεβαιότητες που εσύ ποτέ δεν θα μπορέσεις να δεις ούτε βεβαιως να χαρείς, όσο και αν προσπαθήσουμε να στις εξηγήσουμε. Εσύ και οι όμοιοί σου στην Ελλάδα και σ' όλο τον κόσμο θα ηττηθείτε, είστε ήδη ηττημένοι από χέρι. Και για την ήττα σας αυτή δεν χρειάστηκε ούτε να κουνήσουμε το μικρό μας δαχτυλάκι. Βεβαίως πολλοί απο εμάς δεν το καταλαβαίνουν και πέφτουν κι εκείνοι οπως εσύ στην παγίδα να πιστέψουν ότι εκείνοι είναι οι χαμένοι και οι αξιολύπητοι. Νιώθουν αποτυχημένοι και κυριευμένοι από εσένα! Ναι, είναι για γέλια, αλλά το νοιώθουν, αφού παρασύρονται από την ίδια υλιστική πλάνη, από την ίδια «αντικειμενική» και μηχανιστική αντίληψη για την οικονομία που έχει οδηγήσει τον κόσμο στο χείλος της ολοκληρωτικής καταστροφής και τον δυτικό πολιτισμό στο πιο παρακμιακό και γελοίο σημείο που πολιτισμός μπορεί να φθάσει. Το βασικό σύμπτωμα αυτής της αφόρητης γελοιότητας είναι ότι άνθρωποι σαν κι εσένα, αυτού του εσχάτου επιπέδου πολιτικοί βρίσκονται στα κυρίαρχα πόστα επιρροής σε όλα σχεδόν τα μήκη και πλάτη του πλανήτη.

Αλλά και η προσωρινή σας κυριαρχία, όλους εμάς που δεν είμαστε δικοί σου (δεν ζηλεύουμε την δύναμή σου όπως τα νεοναζιστικά αγκυλοσταυροφόρα τάγματα που πιθηκίζουν όπως κι εσύ το γερμανικό μοντέλο σμήνους του Αδόλφου σου αλλά και οι νεοφιλελεύθεροι ευρωλιγούρηδες προσκυνητές της καπιταλιστικής κουτοπονηριάς σου) δεν μας πτοεί ηλίθιε, αφού η Δύναμη που μας κάνει ατσάλινους και άτρωτους, και που εσύ δεν θα μπορέσεις να καταλάβεις την ποιότητά της αν δεν απαλλαγείς κάποτε από την Αλεμανική σου έπαρση, «εν ασθενεία τελειούται».

Μπορεί άραγε το μυαλό σου, αλλά και το μυαλό των ανα τον κόσμο θαυμαστών σου, να συλλάβει την πραγματικότητα; 'Οτι έχεις ηττηθεί ήδη από την δική σου βαρβαρότητα και απανθρωπία και η μόνη σου ελπίδα είναι να ξεφορτωθείς τα συμπλέγματα ανωτερότητας και τα βλακώδη όνειρα κυριαρχίας που αιώνες τώρα έχουν καταδικάσει το έθνος σου σε αλλεπάλληλες τραγωδίες;

Μην το ψάχνεις, μην το σκέφτεσαι. Δεν μπορείς να βρείς τα μισά της χιλιάδας, ποτέ δεν ήταν σίγουρο ότι είναι πράγματι πεντακόσια. Κι εμείς που το ξέρουμε αυτό, θα ζήσουμε, ηλίθιε. 

Εσύ είσαι ήδη νεκρός

b.