του Κωστή Μπασογιάννη
Η αθλιότητα των τυράννων και των τριών εξουσιών της καπιταλιστικής ψευδοδημοκρατίας έγκειται στο ότι μας εξαναγκάζουν να βλέπουμε την αυτοκτονία των θυμάτων τους ως ευκαιρία να την αποδείξουμε. Είναι τόσο απάνθρωπη και κυνική η μέθοδος της υπεράσπισης των συμφερόντων των πλουτοκρατών από τα πολιτικά, δικαστικά και δημοσιογραφικά ενεργούμενά τους, που έχουμε καταντήσει να ευχόμαστε τον πολλαπλασιασμό των αυτοκτονιών, μήπως και μπορέσουν να ευαισθητοποιηθούν τμήματα του πληθυσμού, για να συγκροτήσουν κίνημα, μήπως και κατορθώσουν κάποιο καίριο πλήγμα στην τυραννία. Γιατί ο κυρίαρχος λαός έχει υποβαθμιστεί σε πληθυσμό παθητικά υπομένοντα όσα του επιφυλάσσει η μοίρα του.
Πού είναι η νεολαία; πώς αντιδρούν οι νέοι στην κτηνωδία νομοθετών, δικαστών και κυβερνώντων; Διαγκωνίζονται για ένα απλήρωτο ξεροκόματο; Λες και έχουν κάτι να χάσουν αν ξεχυθούν στους δρόμους για να πνίξουν το θρασύ κτήνος της ολιγαρχίας. Πού είναι οι διανοούμενοι; Διαγκωνίζονται για μία συνέντευξή τους στα σαλόνια των κυριακάτικων φύλλων, όπου θα διαφημίζουν τα σεμινάρια δημιουργικής γραφής τους; και οι καλλιτέχνες; Διαγκωνίζονται για να μπεί το όνομά τους στη λίστα του ΣΚΑΙ για το καλλιμάρμαρο; Πού είναι οι σκηνοθέτες; Διαγκωνίζονται για το ποιός θα πραγματοποιήσει το όνειρό του στο Χολυγουντ, με Κίντμαν, Λόπεζ και ... Χωραφά. Πού είναι οι επαναστάτες; ασχολούνται με τον νεοηθικισμό της πολιτικής ορθότητας, αστυνομεύοντάς μας μη τυχόν και μας ξεφύγει κανένα μπινελίκι για την κλειτοριδεκτομή; Πού είναι οι αγώνες του εργαζόμενου λαού; Απαγορεύονται από τις εταιρίες επί ποινή απολύσεως και όλοι σωπαίνουν. Πού είναι οι αντάρτες πόλεων; προβαίνουν σε σπασμωδικές ενέργειες, Δαιμονοποιημένοι όπως και όλη η χώρα μας, η οποία περιγράφεται από τους νεοφιλελεύθερους σαν «τελευταία Σοβιετία» ή «τελευταίο άνδρο της ευρωπαϊκής τρομοκρατίας», που κατά τον αστείο εκπρόσωπο του άγριου καπιταλισμού, αρχηγό του κατεξοχήν κόμματος των δοσιλόγων «πηγάζει αποκλειστικά από την αριστερά».
Πού είναι η νεολαία; πώς αντιδρούν οι νέοι στην κτηνωδία νομοθετών, δικαστών και κυβερνώντων; Διαγκωνίζονται για ένα απλήρωτο ξεροκόματο; Λες και έχουν κάτι να χάσουν αν ξεχυθούν στους δρόμους για να πνίξουν το θρασύ κτήνος της ολιγαρχίας. Πού είναι οι διανοούμενοι; Διαγκωνίζονται για μία συνέντευξή τους στα σαλόνια των κυριακάτικων φύλλων, όπου θα διαφημίζουν τα σεμινάρια δημιουργικής γραφής τους; και οι καλλιτέχνες; Διαγκωνίζονται για να μπεί το όνομά τους στη λίστα του ΣΚΑΙ για το καλλιμάρμαρο; Πού είναι οι σκηνοθέτες; Διαγκωνίζονται για το ποιός θα πραγματοποιήσει το όνειρό του στο Χολυγουντ, με Κίντμαν, Λόπεζ και ... Χωραφά. Πού είναι οι επαναστάτες; ασχολούνται με τον νεοηθικισμό της πολιτικής ορθότητας, αστυνομεύοντάς μας μη τυχόν και μας ξεφύγει κανένα μπινελίκι για την κλειτοριδεκτομή; Πού είναι οι αγώνες του εργαζόμενου λαού; Απαγορεύονται από τις εταιρίες επί ποινή απολύσεως και όλοι σωπαίνουν. Πού είναι οι αντάρτες πόλεων; προβαίνουν σε σπασμωδικές ενέργειες, Δαιμονοποιημένοι όπως και όλη η χώρα μας, η οποία περιγράφεται από τους νεοφιλελεύθερους σαν «τελευταία Σοβιετία» ή «τελευταίο άνδρο της ευρωπαϊκής τρομοκρατίας», που κατά τον αστείο εκπρόσωπο του άγριου καπιταλισμού, αρχηγό του κατεξοχήν κόμματος των δοσιλόγων «πηγάζει αποκλειστικά από την αριστερά».
Κι έτσι από το «Άξιον Εστί» και την προφητεία του δοξαστικού του με το: «θα λάβουνε τα όνειρα εκδίκηση», καταντήσαμε στο «Άξιοι της τύχης μας», ακούγοντας υπνωτισμένοι και απονευρωμένοι το: «επανερχόμαστε» της κυρίας Φώφης.
bassὸ...
12-7-2017
bassὸ...
12-7-2017
