αναμένοντας τον νέον αρμοστήν |
Προσφάτως συνέβη ένα παράξενο γεγονός. Έλαβα με το ταχυδρομείο ένα παλιό κιτρινισμένο φάκελλο με γραμματόσημο πολύ παλιάς εποχής, περίπου 100 ετών. Τον άνοιξα και διάβασα τα παρακάτω:
Αθηναίος
των αρχών του 21ου αιώνος αναμένει τον
νέον αρμοστήν
Ανυπομονώ, έλεγες παλιά, να φτάσει η ώρα που κάποιος εξ εσπερίας λέρας
κάποιο
απόλυμα φραγκικό ή γερμανικό θα βγεί
εμπρός μου
και
θα μου πεί "υπάκουσε ως ο νόμος
μου ορίζει".
Μπορεί
της τοτινής ζωής μου τα προνόμια να με
αναστείλουν
για
δυό στιγμές μονάχα, και φόβος για την
απώλειά τους να με πλήξη
μα
πόση ηδονή αίφνης θ' αναβλύση απ' το
θηκάρι και πόση η λεπίδα
γένους
αρχαίου και πλήθους λαού ταπείνωση θα
γιάνη!
Και
να που η ώρα εκείνη έχει φθάσει
Κι
ενώ όσα προνόμια είχες στα έχουν
καταργήσει
Κι
έχουν αφήσει κάποιες μικρές σκιές
δικαιωμάτων, δεν δίστασες
για
δυό στιγμες μονάχα, κι ας μην είχες να
χάσεις παρά μόνο την ντροπή σου.
Αφού
για λίγο έσκουξες και κάποιους έβρισες
χυδαία,
έσκυψες
μπροστά στο απόλυμα το φραγκικό,
στον
εξ' εσπερίας λέρα,
και
υπετάχθης.
Βassὸ...
Βassὸ...
No comments:
Post a Comment