Η είσοδος στα Ιεροσόλυμα

Υποδοχή του Αλέξη Τσίπρα στο Ευρωκοινοβούλιο

Αυτή είναι η θριαμβευτική είσοδος του Νέου που έρχεται. Αφού ζήσαμε μια εικοσαετία που η είσοδος της κτηνώδους νεοφιλελεύθερης παρένθεσης απανθρωποποίησε τις κοινωνίες, είμαστε τυχεροί που ζούμε την εποχή που το Νέο που έρχεται τείνει να τάσσεται προς τη μεριά της κοινωνικής δικαιοσύνης. Όσο κι αν του επιτεθεί η ψύχρα του Παλιού που φεύγει, όσο κι αν στα λημέρια αυτά που επικρατεί το άγχος τού αναταγωνισμού οι ανόσιοι ιερείς της αδικίας επιτίθενται με υποκρισία και κατινιά (γιατί μόνο υποκρισία και κατινιά θα μπορούσε να ειναι ο τίτλος των ομιλιών του ευρωπαϊκού καθεστώτος σ' αυτή τη συνεδρίαση), το μόνο που θα μπορούσε να προκαλέσει στον φορέα του Νέου, σ΄ αυτόν που έχει αναλάβει την εποχή αυτή να προωθήσει τα αιτήματα των αδικημένων αυτής της Ηπείρου, είναι ένας φευγαλέος επιχείλιος έρπης.

Το μεγάλο πρόβλημα των δυναστών και των τυράννων είναι ότι δεν καταλαβαίνουν ότι όταν αναγκάζονται να εντείνουν την κτηνωδία τους απέναντι στο Λαό, τότε εκείνος συμπεριφέρεται σαν ρευστό και τους ξεφεύγει μέσα από τα βρώμικα χέρια τους. Οδεύει προς το Νέο και παλινδόμηση δεν υπάρχει.

Εραστή του ανταγωνισμού και οπαδέ του τυράννου, δεν έχεις εξουσία να τον πλήξεις τον εκάστοτε, έστω και ατελή φορέα της Δικαιοσύνης, παρά μονο προσωρινά να τον δυσκολέψεις. Ακόμη κι αν τον εξοντώσεις, είναι σαν να συνθλίβεις στο ανόσιο χέρι σου ενα μικρό μπουμπούκι, προσπαθώντας να αποτρέψεις τον ερχομό της Άνοιξης. Γιατί αυτος δεν είναι ένας, αλλά πολλοί. Όλοι μας απαρτίζουμε τον φορέα του Νέου, θλιβερέ τύραννίσκε. Θα εισβάλλουν αυτόματα δεκάδες άλλοι ακόμη πιο δυνατοί, ακόμη πιο αποφασισμένοι, στο όνομά του. Γιατί όπως ίσχυε πάντα, αυτός σου καταπατήσει κεφαλήν, και συ κεντήσεις αυτού πτέρναν.

Υπομονή.

b.

Ο Αλέξης Τσίπρας απευθυνόμενος στο Ευρωκοινοβούλιο