 | ||
| "Progressive 291" Bassò... 2011 |
Δολοφονώ όλους τους άμαχους άνδρες μιας πόλης, και μετά καίω εκ θεμελίων μια άλλη, κι άλλη, κι άλλη, σημαίνει ότι δεν ανήκω στο ανθρώπινο γένος. Όσα Audi, Miele, AEG, GRUNDIG ή Krups κι αν κατασκευάσω, όσα ολυμπιακά μετάλλια κι αν κατακτήσω, όσο κι αν εκτοξεύσω την οικονομία μου και το εμπορικό ισοζύγιό μου στα ύψη, οσο δυνατό κι αν καταστήσω το νόμισμά μου, θα είμαι μια αγέλη αιμοβόρων θηρίων, μέχρι να σύρω γονατιστός το μιασμένο μου κορμί και να ζητήσω ικέτης συγνώμη από τα θύματά μου, αποδεχόμενος την ποινή μου ως λαός, κάτι που θα σημάνει και την πρώτη είσοδό μου στο χώρο της εντιμότητας. Αυτή η ποινή δεν μπορεί να είναι άλλη από την μόνιμη διαθεσιμότητα έως ότου πείσω τα θύματά μου, που ταπεινωτικά με νίκησαν στο πεδίο του βρώμικου πολέμου που τους ανάγκασα να εμπλακούν, ότι είμαι ακίνδυνος ή, τέλος πάντων, ένα εγκληματικό στοιχείο υπό σχετικό έλεγχο. Και αν, ακομη και μετά απ' αυτό, υποτροπιάσω και δείξω σημάδια αρχομανίας πάλι και αρχίσω να απειλώ, να εκβιάζω και να ταπεινώνω τους άλλους λαούς, μού πρέπει χειρότερη τιμωρία, ταπείνωση παραδειγματική.
Δεν ξεχνούν οι λαοί τί σημαινει Γερμανική έπαρση, αρχομανία και σωβινισμός. Πρέπει να τους κοντράρουμε όσο γίνεται πιο έγκαιρα, νικώντας πρώτα τους ανθρώπους τους εδώ, και στη συνέχεια πατώντας τους τον κάλο, υπενθυμίζοντάς τους την κτηνωδία του κακού τους εαυτού. Αρνούμενοι να λέμε ότι τα εγκλήματα τα έκαναν απλώς κάποιοι Ναζί χαμένοι στον προηγούμενο αιώνα, αλλά υπενθυμίζοντάς τους ότι αυτοί ήταν Γερμανοί. Είναι ανάγκη και για να προφυλαχτούν οι ίδιοι από την ανάδυση του κτήνους μέσα τους, αλλα και για να προφυλάξουμε και τους προαιώνια υπάρχοντες μιμητές τους στην Ελλάδα, που είναι έτοιμοι να τα ξεχάσουν όλα και να αρχίσουν τα ίδια εγκλήματα που είχαν διαπράξει τότε στο πλευρό των Γερμανών. Όσο είναι καιρός ας αντιδράσουμε τώρα στην ειρήνη, αν δεν θέλουμε πάλι να μπούμε στη δυσάρεστη διαδικασία να ανατινάζουμε Γερμανικά τραίνα. Και, δεδομένου ότι η Γερμανια δεν πλήρωσε φαίνεται όσο έπρεπε τα επιτίμια του αποτρόπαιου παγκόσμιου εγκλήματος, αφού ως αυθεντική βαρβαρική δύναμη συνεχίζει τις πολύμορφες περιοδικές της επιδρομές, αυτή τη φορά ως πονηρή σφετερίστρια της Ευρωπαϊκής εξουσίας, ας σταματήσουμε να είμαστε τόσο ευγενικοί στους αμετανόητους διαχρονικούς δολοφόνους. Οι εικόνες των Καλαβρύτων δεν πρέπει να σβήσουν ποτέ από τη μνήμη μας. Όχι από εκδικητική διάθεση, αλλά αμυνόμενοι, οφείλουμε στα παιδιά μας να έχουμε αυστηρότατη στάση προς το Γερμανικό Έθνος.
Κωστής Μπασογιάννης
13 Δεκεμβρίου 2013
___________________________________________
Απαραίτητη διευκρίνιση, μετά από σχόλια φίλων:
Η Αναφορά μου στους "Γερμανούς" δεν αποτελεί αυθαίρετη και ρατσισιτκή γενίκευση αλλά στηρίζεται στην εξής θεώρηση: Υποστηρίζω ότι ένας λαός είναι ένα πολυδιάστατο και πολυδύναμο ιστορικό όν. Εκτός από ένα σύνολο ανεξάρτητων και αυτεξούσιων προσώπων που τον απαρτίζουν, εκτός από ένα λειτουργικό πολιτικό σύστημα που αποτελείται από τάξεις, συντεχνίες, συμφέροντα και φατρίες που αντιμάχονται η μια την άλλη και τον κατατάσσουν, αναλόγως με την δυναμική αυτής της πάλης, σε κάποια ιστορική θέση στο θέατρο των διεθνών πολιτικών, οικονομικών και ταξικών εξελίξεων, είναι παράλληλα και αυτοτελές ιστορικό υποκείμενο, με πρόσωπο, χαρακτήρα, ιστορία, ψυχολογικό προφίλ και, κυρίως συγκεκριμένες και εξελίξιμες ιδιότητες. Αυτό δεν αποτελεί μια φασιστική γενίκευση, αλλά μια παραδοχή του ρόλου που επιτελεί κάθε σύστημα στο υπερ-σύστημα που το περιβάλλει και συνεπώς και στα άλλα επιμέρους συστατικά του. Δεν μπορούμε να αγνοούμε την ύπαρξη αυτων των συλλογικών ιστορικών υποκειμένων, ούτε να δαιμονοποιούμε την θεωρητική τους μελέτη ή την πρακτική τους αντιμετώπιση από τα άλλα ομόλογά τους και συχνά αντίπαλα σύγχρονα υποκείμενα μέσα στην ιστορία. Στη βάση αυτή όταν μιλώ για τους "Γερμανούς" είναι σαφές ότι δεν εννοώ ένα από τα ξεχωριστά και ανεπανάληπτα μαύρα ή λευκά θαυματικά σύμπαντα που είναι τα ανθρώπινα πρόσωπα. Δεν επιτίθεμαι όπως θα έκανε ο ρατσιστής φασίστας στον Καρλ, την Έυα, τον Φριτς, την Χέλγκα, τον Μπέρτολτ, τον Άλμπερτ ή τον Λούτβιχ. Ούτε κάν στον ίδιο τον Αδόλφο. Εννοώ ένα σύνολο που δημιουργείται και λειτουργεί στο χρόνο, μια οντότητα που επηρρεάζει θετικά ή αρνητικά όλους μας. Γιατί υπάρχει τελικά ένα "ισοζύγιο", ένα διαχειρήσιμο πρόσημο προσφοράς ή καταστροφής μπροστά από το σύνολο αυτό. Σε πολλές περιπτώσεις το σύνολο αυτο λειτουργεί αληθινά ως Gestalt - για να χρησιμοποιήσω άλλο ένα νοητικό επίτευγμα της Γερμανικής κουλτούρας - και οταν το πρόσημο είναι αρνητικό και η απόλυτη τιμή γιγαντιαία, τότε μιλάμε για βαρβαρισμό. Είναι λοιπόν στο χέρι του κάθε Γερμανού να σμιλέψει αυτή την αγριότητα προς ένα αληθινό πολιτισμό, αντί να επανέρχεται με διάφορες δικαιολογίες και παραλλαγές στα ίδια εμέσματα, όπως και του κάθε Έλληνα να σμιλέψει τις δικές του βαρύτατες ανεπάρκειες που ωστόσο, τουλάχιστον στα νεότερα χρόνια, δεν συνοδεύτηκαν από βαρβαρισμό ανάλογης έντασης με την αποικιοκρατία, τον ιμπεριαλισμό και τον φασισμό που ευδοκίμησαν στη Δύση.
b.
b.
___________________________________________
Απαραίτητη διευκρίνιση, μετά από σχόλια φίλων:
Η Αναφορά μου στους "Γερμανούς" δεν αποτελεί αυθαίρετη και ρατσισιτκή γενίκευση αλλά στηρίζεται στην εξής θεώρηση: Υποστηρίζω ότι ένας λαός είναι ένα πολυδιάστατο και πολυδύναμο ιστορικό όν. Εκτός από ένα σύνολο ανεξάρτητων και αυτεξούσιων προσώπων που τον απαρτίζουν, εκτός από ένα λειτουργικό πολιτικό σύστημα που αποτελείται από τάξεις, συντεχνίες, συμφέροντα και φατρίες που αντιμάχονται η μια την άλλη και τον κατατάσσουν, αναλόγως με την δυναμική αυτής της πάλης, σε κάποια ιστορική θέση στο θέατρο των διεθνών πολιτικών, οικονομικών και ταξικών εξελίξεων, είναι παράλληλα και αυτοτελές ιστορικό υποκείμενο, με πρόσωπο, χαρακτήρα, ιστορία, ψυχολογικό προφίλ και, κυρίως συγκεκριμένες και εξελίξιμες ιδιότητες. Αυτό δεν αποτελεί μια φασιστική γενίκευση, αλλά μια παραδοχή του ρόλου που επιτελεί κάθε σύστημα στο υπερ-σύστημα που το περιβάλλει και συνεπώς και στα άλλα επιμέρους συστατικά του. Δεν μπορούμε να αγνοούμε την ύπαρξη αυτων των συλλογικών ιστορικών υποκειμένων, ούτε να δαιμονοποιούμε την θεωρητική τους μελέτη ή την πρακτική τους αντιμετώπιση από τα άλλα ομόλογά τους και συχνά αντίπαλα σύγχρονα υποκείμενα μέσα στην ιστορία. Στη βάση αυτή όταν μιλώ για τους "Γερμανούς" είναι σαφές ότι δεν εννοώ ένα από τα ξεχωριστά και ανεπανάληπτα μαύρα ή λευκά θαυματικά σύμπαντα που είναι τα ανθρώπινα πρόσωπα. Δεν επιτίθεμαι όπως θα έκανε ο ρατσιστής φασίστας στον Καρλ, την Έυα, τον Φριτς, την Χέλγκα, τον Μπέρτολτ, τον Άλμπερτ ή τον Λούτβιχ. Ούτε κάν στον ίδιο τον Αδόλφο. Εννοώ ένα σύνολο που δημιουργείται και λειτουργεί στο χρόνο, μια οντότητα που επηρρεάζει θετικά ή αρνητικά όλους μας. Γιατί υπάρχει τελικά ένα "ισοζύγιο", ένα διαχειρήσιμο πρόσημο προσφοράς ή καταστροφής μπροστά από το σύνολο αυτό. Σε πολλές περιπτώσεις το σύνολο αυτο λειτουργεί αληθινά ως Gestalt - για να χρησιμοποιήσω άλλο ένα νοητικό επίτευγμα της Γερμανικής κουλτούρας - και οταν το πρόσημο είναι αρνητικό και η απόλυτη τιμή γιγαντιαία, τότε μιλάμε για βαρβαρισμό. Είναι λοιπόν στο χέρι του κάθε Γερμανού να σμιλέψει αυτή την αγριότητα προς ένα αληθινό πολιτισμό, αντί να επανέρχεται με διάφορες δικαιολογίες και παραλλαγές στα ίδια εμέσματα, όπως και του κάθε Έλληνα να σμιλέψει τις δικές του βαρύτατες ανεπάρκειες που ωστόσο, τουλάχιστον στα νεότερα χρόνια, δεν συνοδεύτηκαν από βαρβαρισμό ανάλογης έντασης με την αποικιοκρατία, τον ιμπεριαλισμό και τον φασισμό που ευδοκίμησαν στη Δύση.
b.
b.
No comments:
Post a Comment