Πράγματα - 1987

Literaire

ΕΒΔΟΜΗ ΓΥΝΑΙΚΑ 

Φαντάστηκα τὸ κορμί της σὲ μπαλκόνι.
Μαῦρο κορμὶ γυαλιστερὸ νὰ καραδοκῆ σὰν πάνθηρας
ἔτοιμο νὰ ἐκτιναχθῆ, σὰν περάσει ἀπὸ κάτω κανένας ἄσωτος υἱός,
νὰ τὸν ἁρπάξει.
Ἡ πόλις κρατᾶ τὴν ἀναπνοή της. Ὅλα σὲ ἀπόλυτη σιγή,
ν' ἀκούγονται μόνο τὰ βήματα τοῦ θύματος.
Ξαφνικὸς καὶ φοβερὸς θ᾽ ἀντηχήση ὁ βρυχηθμός της.
 
Ἔτσι, ἡ πόλις θὰ βγάλη ἀπό τὶς καπνοδόχους της βαθειὰ ἀνάσα
καὶ ὅλα θὰ συνεχίσουν νὰ ζοῦν κανονικά.

ΜΑΥΡΟ

 Βρέθηκα νύχτα μπροστὰ στὸ βουνὸ
καὶ νόμισα τ' ἄστρα
σημαδάκια ἀσήμαντα ἀπὸ λουλάκι
ποὺ βρωμίζουν τὴ νύχτα.
Τὸ σκότος, ποὺ τοῦ βγάζουμε τὴ γλῶσσα 
οἱ ἀσήμαντοι μὲ τὶς φωτεινές μας κουτσουλιές,
ὑπομένει τὴν ὕβρι μας καὶ ἐτοιμάζει
τὴν τιμωρία ποὺ μᾶς ἀρμόζει.
Τὸ βουνό μοῦ 'δειξε τὸ μαῦρο του σῶμα γυμνό,
μοῦ σμίκρυνε τὴν ψυχὴ γιὰ δυὸ στιγμές
καὶ αὐτὸ ἦταν ἀρκετό γιὰ νὰ σπάσει ὁ ἱστὸς
τῆς ἀράχνης μέσα μου.

Ἔνοιωσα τότε
μὲ τὸ ἄγγιγμά μου στὸ ἀπόλυτο σκοτάδι
τὴ ζωὴ νὰ λάμπη ἐντός μου
στὴν ἀρχὴ σὰν φῶς ἐλαχίστης ἐντάσεως
στὸ μάγουλο τῆς Παναγίας. 


Κωστῆς Μπασογιάννης

(Από την συλλογή «Πράγματα», Clermont-Ferrand - 1987)